Uniunea Croatilor din Romania | Zajednistvo Hrvata u Rumunjskoj

Primjenjujući staru dobru latinsku poslovicu “Povijest je učiteljica života – Historia magistra vitae est”, s pravom možemo reći da smo bili svjedoci povijesnog događaja iz kojeg smo mogli nešto naučiti o povijesti naše sadašnje domovine.

     Povodom 90. rođendana, kralj Mihai I, održao je 25. listopada 2011. govor upućen rumunjskoj naciji u prepunom Parlamentu Rumunjske. Kao što se moglo vidjeti na televiziji, osim prepune dvorane Parlamenta i balkoni su bili puni. Bili su tamo članovi kraljevske obitelji, ličnosti iz javnog života, ali i običan puk koji je htio vidjeti onoga koji je vodio Rumunj-sku sve do uspostave komunističke diktature. Čim je ušao, dvoranom se prolomio plijesak. Iako su reakcije bile podijeljene, neosporno je da je to bio jedan od najdirljivijih trenutaka novije rumunjske povijesti i ono što je nekada izgledalo možda nemoguće sada se ostvarilo. Među našim čitateljima ima sigurno onih koji su rođeni i koji su živjeli za vrijeme kralja Mihaia, odnosno za vrijeme njegove kratke vladavine(1927. - 1930.; 1940. - 1947.).

    Prije što je predstavljen, kralj Mihai sjedio je na povišenoj stolici što je podsjećalo na prijestolje. Pri izlasku iz dvorane zastupnici i senatori su ustali i plijeskali. Kraljev je govor, iako kratak, dotaknuo sve elemente sadašnjeg stanja rumunj-skog društva. Naglasio je teške socijalne probleme, zaboravljanje identiteta i nacionalnog dostojanstva. Vrijedi spomenuti i kritiku upućenu nedostajanju etičnosti u politici. Općenito, bio je to objektivan i jednostavan govor, ali s jasnim porukama i dostajanstven.

    Najčešće pitanje koje se postavljalo nakon govora, koji je oduševio milijune Rumunja, bilo je da li monarhija može spasiti Rumunjsku ili je ona stvar prošlosti? Iz samog smo govora smatrali potrebnim da našim čitateljima skrenemo pozornost na sljedećih nekoliko točaka, koji donosimo na rumunjskom jeziku:

     Prima noastră datorie astăzi este să ne amintim de toţi cei care au murit pentru independenţa şi libertăţile noastre, în toate războaiele pe care a trebuit să le ducem şi în evenimentele din Decembrie 1989, care au dărâmat dictatura comunistă. Nu putem avea viitor fără a respecta trecutul nostru.

     A među tima koji su pali u dva svjetsja rata bilo je dosta i naših. No da li ih se sjećamo s dostojanstvom i zahvalnošću? I da ne možemo imati budućnost bez poštivanja naše prošlosti.

     “Ultimii douăzeci de ani au adus democraţie, libertăţi şi un început de prosperitate. Oamenii călătoresc, îşi împlinesc visele şi încearcă să-şi consolideze familia şi viaţa, spre binele generaţiilor viitoare. Dar politica este o sabie cu două tăişuri. Ea garantează democraţia şi libertăţile, dacă este practicată în respectul legii şi al instituţiilor. Politica poate însă aduce prejudicii cetăţeanului, dacă este aplicată în dispreţul eticii, personalizând puterea şi nesocotind rostul primordial al instituţiilor Statului.

     Şcoala este şi va fi o piatră de temelie a societăţii.”

     Koji god bio vaš stav dragi čitatelji, i koje god bilo vaše političko opredjeljenje, kralju možemo samo zaželjeti sve najbolje i zahvaliti mu na povijesnom govo-ru. Dao nam je lekciju iz povijesti na dostojanstven način kako samo kralj može napraviti.

Maria Laţchici